مظلومیت امام
خطبه امام حسین علیه السلام در شب عاشورا
امام حسین علیه السلام در شب عاشورا یاران خود را جمع کرد و فرمود:« خداوند را با بهترین سپاسها شگرگزارم و در خوشی و سختی، او را میستایم. پروردگارا، از این که ما را به نبوت گرامی داشتی، علم قرآن و دانش دین را به ما کرامت فرمودی و گوشی شنوا، چشمی بینا و دلی آگاه به ما عطا کردی از تو سپاسگزاریم. خداوندا، ما را در زمره سپاسگزاران خود قرار ده.
من یارانی بهتر و با وفاتر از اصحاب خود سراغ ندارم و اهل بیتی فرمانبردارتر و به صله رحم پایبندتر از اهل بیتم نمیشناسم. خداوند شما را برای یاری من جزای خیر دهد. من میدانم که فردا کار ما با اینان به جنگ خواهد انجامید.
بیعت خود را از شما بر میدارم و به شما اجازه میدهم از سیاهی شب برای پیمودن راه و دور شدن از محل خطر استفاده کنید و در روستاها و شهرها پراکنده شوید تا خداوند فرج خود را برساند و شما نجات یابید. این مردم، مرا میخواهند و چون بر من دست یابند با شما کاری ندارند.»
منابع:
ارشاد مفید، ج 2، ص 93.